Bieszczady i nie tylko - Jarosław

          Po bolestraszyckiej uczcie duchowej i wzrokowej na łonie przyrody  w samo południe dotarliśmy do Jarosławia

          Najstarsze ślady człowieka w regionie jarosławskim sięgają neolitu. Już wówczas dolina Sanu była pokryta siecią osad. Świadczą o tym liczne ślady w postaci odnalezionych cmentarzysk, ceramiki, narzędzi, broni. Tereny te  wchodziły w skład Państwa Mieszka I. Potem był książę staroruski, Bolesław I Chrobry, a w roku 1031 książę kijowski. Już wtedy założono tu gród, jednak najstarsze źródła pisane są z roku 1152. W roku 1340  księstwo Halickie wraz z Jarosławiem zajęte zostało przez Kazimierza Wielkiego. Potem królowa Jadwiga podarowała Jarosław Janowi z Tarnowa herbu Leliwa. Następnie kolejno właścicielami miasta byli Sieniawscy, Zamojscy, Wiśniowieccy, Koniecpolscy, Sobiescy, Sanguszkowie i Czartoryscy. Z rąk Czartoryskich miasto wykupiło się w drugiej połowie XIX wieku.

            Jarosław, położony na skrzyżowaniu szlaków handlowych ze Śląska na Ruś i z Gdańska na Węgry, a także nad dogodną drogą wodną, jaką był San, miał korzystne warunki rozwoju. Przyczynił się do tego także status miasta prywatnego, którego właściciele zabiegali o prawa i przywileje kupieckie.  Największy rozkwit miasta przypada na XVI i XVII wiek. Odbywające się tu jarmarki należały do największych w kraju, a nawet w Europie / podobno w XVI wieku najbliższy większy jarmark odbywał się we Frankfurcie n. Menem/.  Tradycje kupieckie przetrwały w Jarosławiu do dziś. Niestety, według raportu Światowej Organizacji Zdrowia w 2016 roku Jarosław został sklasyfikowany jako 47 najbardziej zanieczyszczone miasto Unii Europejskiej.

              Zaparkowaliśmy w rynku. Było tak gorąco, że zamiast zwiedzania chciało nam się kawy i odpoczynku w klimatyzowanym pomieszczeniu. Zwiedzania jednak nie podarowaliśmy sobie, bo Jarosław to bardzo ciekawe miasto. Jako zabytek uznano cały układ urbanistyczny najstarszej części miasta. W centrum  ratusz jarosławski

             oraz zabudowa rynku, 

            w szczególności renesansowa Kamienica Orsettich z podcieniami i  attyką.

       Miejska Wiata Targowa w Jarosławiu, wybudowana na wzór wrocławskiej na początku XX wieku.

               Kamienica  królowej Marysieńki

           Kolegiata pw. Bożego Ciała z XVI wieku, dawniej kolegium jezuickie.

         Cerkiew konkatedralna pw. Przemienienia Pańskiego obrządku greckokatolickiego XVIII wieku.

             Opactwo Benedyktynek z kościołem pw. św. Mikołaja i św. Stanisława Biskupa z XVII w., otoczone murami obronnymi z basztami.

     Dwie synagogi, jedna z początku, druga z końca XIX wieku, zwane Dużą i Małą.

          W Jarosławiu miejsc polecanych do zwiedzania jest więcej. Są to kościoły, sanktuarium Matki Bożej Bolesnej z klasztorem z XVII wieku, pierwotnie jezuitów, od 1777  roku dominikanów, z gotycką rzeźbą Matki Boskiej Bolesnej z XIV wieku  w ołtarzu głównym, cmentarze itp. My ruszyliśmy dalej, do Przeworska.