Zgodnie z planem następne miało być Juchowo, a tam wzniesiony w latach 1868-1874 pałac Kleistów. Jest w złym stanie. Ze Starego Drawska do Juchowa 42 kilometry, potem 50 kilometrów do Połczyna. Bezpośrednio do Połczyna było chyba 23. Byliśmy zmęczeni, decyzja była więc krótka. Do Juchowa nie jedziemy.
Połczyn Zdrój leży wśród morenowych wzgórz Szwajcarii Połczyńskiej. Wzdłuż drogi do Połczyna, po obu jej stronach, na cztero kolometrowym odcinku ciągnie się rezerwat przyrody „Dolina Pięciu Jezior”. Urokliwe, niestety trochę zasłaniają od drogi drzewa, a zatrzymać nie było się jak.
Połczyn w VI wieku to słowiańska osada. Wiek X to gród strażniczy ziemi białogardzkiej. Zamek wzniesiono około 1290 roku, kiedy Brandenburgia zajęła ziemię świdwińską, a Połczyn stał się miejscowością na pograniczu Pomorza z Brandenburgią. Zamek ten był własnością książęcą do początków XIV wieku. W okresie średniowiecza miasto znajdowało się na Szlaku Solnym z Kołobrzegu. W 1433 roku miasto spalone przez Krzyżaków. W roku 1500 miasto wraz z zamkiem poważnie zniszczone przez pożar. W 1688 roku miejscowy tkacz odkrył źródło wody mineralnej, które w niedługim czasie stało się podstawą bazy uzdrowiskowej miasta. Do miasta zaczęli przybywać kuracjusze, na potrzeby których w roku 1705 Jakub von Krockow wybudował pierwszy dom zdrojowy. W latach 1836‒1839 założono Park Zdrojowy. Tuż przed wybuchem II wojny światowej w 1939 w Połczynie-Zdroju znajdowała się główna kwatera Grupy Armii Północ, jednej z grup armii Wehrmachtu, która zaatakowała Polskę w 1939 roku. W Połczynie zbudowano jeden z największych ośrodków programu Lebensborn w obecnym położonym dwa kilometry od centrum miasta sanatorium Borkowo. Dokonywano w nim germanizacji dzieci głównie z polskich rodzin. W lipcu 1967 zorganizowano tu pierwszy Festiwal Piosenki Żołnierskiej, który w 1969 przeniesiono do Kołobrzegu.
Pojechaliśmy prosto do Hopferówki, gdzie czekała rezerwacja noclegu.
Chwila odpoczynku i obiad postawiła nas na nogi. Poszliśmy do miasta. Stare Miasto powstało w XIV, przebudowywane XVIII‒XIX wieku. Ochronie podlega układ urbanistyczny z domami z XIX i początku XX wieku.
Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP zbudowany w latach 1850‒1860, na miejscu poprzedniego kościoła gotyckiego. Zostało zachowane gotyckie okno w prezbiterium i ze starego kościoła zachowała się brązowa płyta nagrobna biskupa Erazma Manteuffla z 1544 roku, rzeźba Ostatnia Wieczerza z wieku XVII oraz rzeźby czterech ewangelistów z wieku XVIII.
Poszliśmy też do pałacu z przełomu XVII i XVIII wieku, zbudowanego w miejscu dawnego zamku. Pałac wielokrotnie przebudowywany, obecnie barokowy z gotyckimi piwnicami. W pałacu funkcjonuje biblioteka oraz galeria.
Połczyn to przede wszystkim uzdrowiska, Dom Zdrojowy, sanatorium Gryf, Irena, Podhale, Hopferówka. A uzdrowiska to też park zdrojowy 80 hektarowy park zdrojowy z amfiteatrem, założony w latach 1836‒1839.
Niestety jest też kilka takich "kwiatków", niewykorzystanych i szpecących miasto/
Oprócz wspomnień przywieźliśmy z Połczyna różne gatunki piwa na źródlanej wodzie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz