Kilka dni na wodzie Rybina - Tczew -VIII-2011

      Tegoroczne lato nas nie rozpieszcza. Kilkakrotnie planowany wyjazd spalał na panewce, bo co za przyjemność pływać w deszczu. Teraz wypłynęliśmy już w środę po południu, tak aby zdążyć na otwarcie mostu w Sobieszewie. Pogoda była piękna. Widoki z wody też.

 

      Docelowo w tym dniu była Przegalina. Ponieważ śluzy czynne są od siódmej do osiemnastej, tutaj zrobiliśmy sobie postój. W trzcinach obudziło się trochę komarów, ale wieczór był piękny.

 Poranny wschód słońca również. O 4,35 pobudka. Zapowiadał się ładny dzień.

  Kiedy otwierają się wrota śluzy, to tak jak by się otwierało okno na świat.

      Niewielki odcinek pod prąd Wisły i następna śluza Gdańsk Głowa, a dalej Szkarpawa, stojąca rzeka. Płynie się na niej jak na jeziorze.

       Most pontonowy w Drewnicy był otwarty, więc droga do Rybiny też. Szkarpawa raczej nie zachęca do postoju. Jej brzegów bronią trzciny, tataraki, rdesty, nenufary i grążele. Piękne, ale raczej ryzykowne. Tak samo jak wejście do Wisły Królewieckiej. W ubiegłym roku tam płynęliśmy, ale teraz miałam wrażenie, że pływają tam tylko kajaki, taka jest obfitość roślin na wodzie. 

W Rybinie nic ciekawego się nie działo. Zjedliśmy obiad i popłynęliśmy w drogę powrotną. Po wejściu na Wisłę udaliśmy się pod prąd, do Tczewa. To nie jest już rzeczka, ale płynęło się dobrze, aczkolwiek dosyć długo. Od prędkości łodzi trzeba odjąć prędkość nurtu i wziąć poprawkę na wiatr.

       Zrobiło się wietrznie i zimno. Nawet trochę popadało. Pogoda trochę przypomina już jesień. Ptaki też chyba sposobią się do lotów. Wkrótce czeka je daleka droga.

  Kiedy dopływaliśmy do przystani w Tczewie już szarzało.

      Nowa przystań żeglarska nie spełniła naszych oczekiwań. Według informacji na swojej stronie, zapewnia bezpieczny postój jednostkom o małej burcie, niezależnie od zmiennych stanów wody, a wcale tak nie jest. Musieliśmy zacumować przy pomoście dla dużych jednostek i skakać przez zamknięte barierki. Powiedziałabym obciach.

     Umówiliśmy się tu z bratem i bratową. Dotarli nieco spóźnieni, ale spędziliśmy miły wieczór. Ranek niestety nie był już taki miły. Ulewa i burza sprawiła, że nie poszliśmy już na stare miasto, co mieliśmy pierwotnie w planie, tylko jak deszcz przestał na chwilę padać i umilkły pioruny, ruszyliśmy w drogę powrotną.

      Wychodząc z Tczewa jeszcze padało, potem się rozpogodziło.

     Mijaliśmy kolejny most, w Kieżmarku. Słońce skrzyło się na falach.

       Z powrotem płynęliśmy dużo szybciej. Teraz dodawaliśmy prędkość łodzi i nurtu. Aby nie czekać przed mostem w Sobieszewie, nie weszliśmy do śluzy w Przegalinie, tylko popłynęliśmy Przekopem Wisły do Zatoki. Tutaj płynęłam po raz pierwszy.

    Mijany prom w Świbnie, rybacy wyciągający sieci i wpłynięcie na zatokę.

 

      To już nie była Wisła. Wzmógł się wiatr. Fale z impetem rozbijały się o łódź. Kołysało nie na żarty.

       Do naszego „portu” dopłynęliśmy jednak prędzej niż przeszlibyśmy w Sobieszewie most. W niedzielę pogoda była znowu ładna, więc tym razem jako żeglarze szuwarowi pływaliśmy na jeziorze Ostrzyckim. Spokojnie, relaksowo. Nigdy nie wiadomo, czy jeszcze będzie w tym roku taka okazja. Trzepa łapać promyki słońca, póki można.

    Można powiedzieć nasz tegoroczny tydzień na wodzie.

/ sierpień 2011 /