Po zejściu na ląd zabytkowa brama miejska na wyspie spichrzów, brama Stągiewna. Wybudowane na początku XVI wieku wieże obronne przypominające kształtem stągwie mleczne, są pozostałością fortyfikacji miejskich. Na początku XVII wieku brama została przebudowana. W czasie oblężenia w 1813 roku część bramy uległa zniszczeniu. W 1945 roku spaliły się wnętrza i zawaliły dachy.
Nieco dalej hotel Podewils. W czasach panowania Krzyżaków w miejscu tym znajdowały się magazyny wielkich szafarzy Zakonu. Począwszy od połowy XV wieku, Wyspa Ołowianka, niegdyś oddzielona od innych części miasta bagnistymi kanałami, ulegała przeobrażeniom w związku z rozbudową fortyfikacji i poszerzeniem kanału. Nabrzeże, zwane potocznie Szafarnią stało się nadmotławską przystanią.
W roku 1728 niejaki Strzycki zaprojektował i wzniósł piękną kamienicę w stylu podmiejskich dworków. Piękne proporcje barokowego domu, zdobienia: pyzate putta, owalne i prostokątne okienka ze smakiem wkomponowane w bryłę budowli, strzegące domu sfinksy umieszczone na kamiennych cokołach i niezwykłej urody portal z herbem rodu Strzyckich, głową Murzynka na złotym tle. Kamieniarz bowiem, projektując swój herb, nigdy nie zapomniał krzywd, jakich doznał ze strony gdańskich rzemieślników i mieszczan, kiedy nazywano go lichym Murzynem.
Spacer wzdłuż przystani nad Motławą z widokiem na Gdańsk.
/ lipiec 2011 /
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz