sobota, 28 września 2019

Lwówek Śląski / lubuskie i dolnośląskie/

           W poniedziałek, siódmy dzień wyprawy, o ósmej dwadzieścia już wyjeżdżaliśmy ze Świeradowa.


           Do Lwówka Śląskiego mieliśmy czterdzieści kilometrów. W nawigacji wybieramy zawsze centrum miasta.


                 Lwówek Śląski to dawna stolica księstwa lwóweckiego. W 2016 roku brał udział, jako jedno z sześciu miast Dolnego Śląska towarzyszących Wrocławiowi, w rządowym programie pt. „Europejska Stolica Kultury. Jedno z najstarszych miast na Dolnym Śląsku. W mieście istnieje przypuszczalnie najstarszy browar w Polsce. Miejscowi kronikarze podają jako datę rozpoczęcia budowy zamku książęcego w Lwówku Śląskim na rok 1140. Miasto było własnością książęcą, a później otrzymało miano miasta królewskiego. Jego rozwój przyspieszyło dogodne położenie przy znanym szlaku handlowym zwanym Królewską Drogą łączącym Ruś z Saksonią oraz eksploatacja złota na obszarze dawnych Płakowic.  Lwówek na przełomie XIII/XIV wieku  był większy od Poznania czy Legnicy. W wieku XVI  trwał największy rozkwit miasta, tzw. złoty wiek Lwówka. Miasto opasane było podwójnym murem obronnym. Działały liczne cechy, sukienników, piekarzy, rzeźników, krawców, szewców i wiele innych. Kres prosperity przyniosła wojna trzydziestoletnia, w trakcie której Lwówek został spustoszony i dokumentnie zniszczony. Rozwój gospodarczy został zahamowany również w trakcie wojen napoleońskich. Z 450 mistrzów sukienniczych działających w Lwówku Śląskim przed 1618 rokiem, w 1654  pozostało ich zaledwie 14. Ożywienie nastąpiło dopiero w drugiej połowie XIX wieku. W okresie międzywojennym nadzieje na bardziej aktywny rozwój nie spełniły się.  W czasie II wojny światowej pogłębił się zastój gospodarczy miasta, które w 1945 roku zostało w dużym stopniu zniszczone.
          Pomimo zniszczeń  i powojennych dewastacji (75% budynków) zachowała się część budowli w stanie pierwotnym, bądź odrestaurowano je po wojnie.
             Do wyróżniających się należą:
XIII-wieczny, późnogotycki Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Kościół zbudowany około 1300 roku przez Joannitów, w miejscu stojącego tu już w XII wieku kościoła drewnianego. We wnętrzu kościoła wiele cennych elementów wyposażenia między innymi w przedsionku lewego wejścia do kościoła, najstarszy na Śląsku drewniany krzyż z 1410 roku,  obraz „Koronacja Matki Boskiej” z 1771 roku,  kamienna renesansowa chrzcielnica z 1560 roku , 40-głosowe organy z XVIII wieku , drewniana ambona,  trzy kamienne ołtarze, ołtarz Matki Boskiej Ostrobramskiej  oraz konfesjonały.




         Obok kościoła  kaplica św. Krzyża z 1496 roku. Późnogotycka, zbudowana  na czas przebudowy kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Postawiono ją na miejscu ówczesnej kaplicy cmentarnej.  W 1682 roku została odbudowana po wcześniejszym zniszczeniu i zwrócona fundatorowi, którego w niej później pochowano. Na wyposażenie wewnętrzne składają się klasycystyczny, drewniany ołtarz z trzeciego kwartału XVIII wieku z obrazem Ukrzyżowania, dwa rokokowe epitafia z XVIII wieku i płyta nagrobna z około 1500 roku.


        Kościół Ewangelicki z połowy XVIII wieku już nie istnieje. Pozostała po nim tylko  wieża z 1846 roku. 




             Średniowieczne Mury Obronne składają się z dwóch pierścieni otaczających miasto, przez co Lwówek często nazywany jest polskim Carcassonne. Zachowały się niemal w całości. Należą one do najciekawszych na Dolnym Śląsku. Najciekawsze zachowane odcinki murów przy wieżach bramnych – Bolesławieckiej i Lubańskiej. My byliśmy przy Lubańskiej.





                Pomiędzy murami bardzo ładny, zadbany pasaż spacerowy.


            Lwówecki ratusz z XIII wieku jest jednym z najstarszych ratuszy w Polsce. Wielokrotnie był przebudowywany. Obecnie jest to zabytek 1-szej klasy. Codziennie w południe z ratuszowej wieży  wybrzmiewa melodia hejnału lwóweckiego.








        Neorenesansowy Pałac Hohenzollernów z drugiej połowy XIX wieku, obecnie siedziba władz miejskich i powiatowych. W latach 50-tych XIX stulecia Lwówek Śląski stał się prawdziwą potęgą koncertową Śląska, a nawet Europy, a to za przyczyną właśnie pałacu w którym głównym, reprezentacyjnym pomieszczeniem była sala koncertowa. Z występami gościli w niej jedni z największych kompozytorów tamtej epoki, tacy jak Liszt, Wagner i Berlioz. Na koncertach obowiązywały eleganckie stroje. Panie pojawiały się w kosztownych sukniach, panowie we frakach. Obecnie sala koncertowa służy urzędnikom jako miejsce obrad, a jedynym śladem po Hohenzollernach jest umieszczony nad wejściem kartusz herbowy księcia, trzymany przez stojące po bokach psy. 



           Fontanna Sukienników, najokazalsza i najstarsza fontanna spośród trzech zlokalizowanych na  rynku. 


         W mieście zachowało się wiele zabytkowych kamienic reprezentujących style historyczne pochodzących z XIX i początków XX wieku, które władze samorządowe starają się w ramach specjalnych programów rewitalizacyjnych sukcesywnie poddawać renowacjom. 



        Budynek wybudowanej w 1755 roku kuźni służy teraz zaspakajaniu apetytów żołądkowych,

          
        a tradycje warzenia piwa podtrzymuje Browar Lwówek. Sięgają one co najmniej roku 1209, kiedy to Henryk Brodaty nadał miastu przywilej „mili piwnej”. Obecny browar wybudowany został pod koniec XIX wieku na dawnych terenach zamkowych.  Dla grup zorganizowanych istnieje możliwość zwiedzenia zakładu. 



                Aby zobaczyć wszystko powinniśmy poświęcić co najmniej dzień na każde miasto. Zobaczyliśmy co najważniejsze i mamy pogląd o mieście, więc ruszamy dalej.

Brak komentarzy: